Nie była to pierwsza wizyta krakowskiego barda w Elblągu. Tym razem jednak odbyła się ona w okolicznościach zgoła nadzwyczajnych. Solowy recital Roberta Kasprzyckiego wraz ze spotkaniem z cenioną poetką Ewą Lipską otworzył pierwszą część Festiwalu 4 Pory Książki - pod hasłem Pora Poezji.

Bezpłatne wejściówki i niemała sława artysty popularnego, choć wciąż tkwiącego w niszy gatunku określanego mianem „poezji śpiewanej”, przyciągnęły do Biblioteki Elbląskiej publiczność liczną i reprezentującą pełen przekrój wiekowy; publiczność łaknącą rozrywki najwyższej próby, tej dogłębnie poruszającej i pobudzającej do refleksji.

Bo w środowy wieczór w gotyckich murach królowało słowo. Słowo, którego mistrzem na te kilka chwil stał się odziany w czerń mężczyzna z gitarą.

Podążając za jego opowieściami, zgromadzeni przenosili się zarówno w czasie, jak i przestrzeni, trafiając odpowiednio do lat 80-tych i poznając historię jedynego Polaka, który opłakiwał śmierć Leonida Breżniewa czy też prosto na krakowski rynek, gdzie przed kawiarnią Vis-á-vis siedzi niestrudzony Piotr Skrzynecki.

Okraszone żartobliwymi, nierzadko autobiograficznymi, anegdotami utwory były jednak w całym tym spotkaniu najważniejsze. Pełne liryzmu, poetyckich obrazów, wyśpiewane głosem przepełnionym emocjami wzbudziły entuzjazm elbląskiej widowni.

Nie zabrakło piosenek tak charakterystycznych dla pana Kasprzyckiego, jak Niebo do wynajęcia czy Zapiszę śniegiem w kominie, kiedy powściągliwa dość i raczej pełna rezerwy publiczność ochoczo dołączyła do śpiewania.

Kilkanaście minut po godz. 21 Robert Kasprzycki, który zadowolił audytorium niezupełnie niespodziewanymi bisami i zupełnie spontaniczną recytacją zszedł ze sceny żegnany salwami oklasków. Chwilę później podpisywał swoje świeżo wydane książki, pełne słów ważnych i znaczących, a elbląska publiczność wyruszyła w miasto przyprószona białymi płatkami śniegu...

***

Warto też przeczytać relację ze spotkania z Ewą Lipską: