Miłość do ojca

Czasami zakręcasz,

I nie wiedzieć czemu

Unikasz problemu

Chcesz wyjść na prostą.

Lecz coś Cię trzyma,

I ściska mocno.

Ty się wyrywasz

I krzyczysz głośno.

Bóg Cię usłyszy,

I ojca natyka.

A Ty jakaś dzika,

Nie chcesz zaciągnąć języka.

Bóg przymyka oko na bzika,

I dalej ojca natyka.

Wpadłaś już w bagno,

Już za późna pora,

Na gorzkie żale, aż do wieczora.

Majątek Twój pryska.

Naga żeś cała,

Oddała co cennego miała.

Jedno co zostało,

To miłość do tego,

Który usłyszał głos Ojca swego.

I w porę natknięty,

Swą córę natyka,

Słowami Boga.

I coś się zmieniło,

W sercu przeklętej,

Coś się zwiększyło.

Miłość do tego,

Co jedyny w świecie,

Uchronił swe dziecię.

I mężczyzną jest moim,

Najukochańszym w świecie.

Te uczucie do ojca,

Jest czymś zdrowym,

Z zakrętu mnie wywiódł,

Ten Heros męczony.

I za to go kocham,

Kocham go szczerze.

Jak kochany Jezus,

Co cuda czynił.

Tyś mój też uczynił.

Bo z kogoś głupiego,

Zrobiłeś wielkiego.  

                     M. Rogińska