O tym, jak wyglądała warmińska wieś, jakie królowały w niej rośliny, jak komponowano zieleń i co zrobić, aby dziś nasz przydomowy ogródek wyglądał tak, jak kiedyś można przeczytać w ulotce, którą opracowała architekt krajobrazu Marzena Zwierowicz na potrzeby projektu „Warmio, quo vadis?”, realizowanego przez Centrum Spotkań Europejskich „Światowid” w Elblągu.

Jak dzięki niewielkim elementom, fragmentom bełtów, toporów, monet czy paciorków poskładać wielką historię? Jak wykopanie kilku przedmiotów może zburzyć budowane od lat historyczne teorie? Dwóch archeologów, którzy badali najciekawsze w naszym regionie miejsca związane ze średniowieczem, będzie można posłuchać w Centrum Spotkań Europejskich „Światowid” 19 i 20 stycznia.

Grot, miecz, topór, moneta, wędzidło, amulet, paciorek… Takie eksponaty można oglądać w muzeach. Ale skąd one się tam wzięły? Ktoś najpierw musiał ustalić miejsce wykopalisk, później je odkopać, opisać, zrekonstruować, odtworzyć ich historię. Dwóch archeologów, którzy badali najciekawsze w naszym regionie miejsca związane ze średniowieczem, będzie można posłuchać w Centrum Spotkań Europejskich „Światowid” 19 i 20 stycznia.

Strona Regionalnej Pracowni Digitalizacji – cyfrowewm.pl wzbogaciła się o 150 obiektów z dwóch regionalnych muzeów, unikatowe średniowieczne przedmioty zostały zdigitalizowane dzięki projektowi "Wikińska osada Truso i Bitwa pod Grunwaldem - średniowieczne historie w wirtualnym świecie", dofinansowanemu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Wikiński pion do gry z końskiego zęba, amulet, dzięki któremu można poznać skandynawską mitologię, fragmenty zbroi i broni średniowiecznych rycerzy będzie można wkrótce zobaczyć nie tylko na muzealnych wystawach, ale również w sieci. Regionalna Pracownia Digitalizacji zcyfryzuje wyjątkowe zabytki z dwóch muzeów w naszym regionie – Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu oraz Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku.

Krzyżacy, zobowiązani regułą zakonu, aby raz w roku odbyć pielgrzymkę do Ziemi Świętej, stawiali niedaleko swoich siedzib tzw. kaplice jerozolimskie - i to do nich pielgrzymowali. M.in. one, dziś zachowane jedynie w Olsztynie i Ornecie, są bohaterami książki Stanisława Kuprjaniuka Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek.

Artystyczne wyzwanie pod hasłem Warmio, quo vadis? rozpoczęło się od …poszukiwania lipy. Po odnalezieniu ponad 130-letniego drzewa – wiatrołomu pod Lidzbarkiem Warmińskim, artyści mieli zabezpieczone tworzywo, a inspiracje otaczały ich z każdej strony. Jeszcze do 21 listopada w Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu można oglądać efekty ich pracy na poplenerowej wystawie. Wstęp wolny.

- Jest jeden, niewielki problem z Warmią. W Polsce, poza naszym regionem, często nie rozróżnia się Warmii i Mazur – mówił w Elblągu, na spotkaniu poświęconym tej wyjątkowej krainie Andrzej Rzempołuch, historyk sztuki, kierownik Działu Sztuki Dawnej w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie oraz autor książek o regionie.