Kiwity leżą w północnej Polsce, niedaleko granicy z Obwodem Kaliningradzkim. Jest to bardzo urokliwa, spokojna wieś, położona na uboczu od wielkich spraw. Jednak jej historia skrywa wiele zaskakujących wątków. Opowiedziana niczym biografia, pokazuje całą jej złożoną osobowość. Biografia osobliwa, bowiem pewnego dnia wieś musiała narodzić się na nowo.

Kanał Elbląski jeszcze stara się o wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. To długotrwała i pracochłonna procedura, którą udało się przejść innemu, piętnastemu już, polskiemu obiektowi - Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO, w trakcie dorocznych obrad podczas 41. sesji odbywającej się między 2 a 12 lipca w Krakowie, zdecydował o wpisaniu na Listę światowego dziedzictwa Kopalni ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach.

Historia terenów warmińskich jest burzliwa i trudna, ale ma znaczący wpływ na dzisiejszy kształt tych ziem. Spotykają się tu różne kultury, które choć odmienne, stworzyły niepowtarzalną całość.

W okolicach pasłęckiego zamku trwają prace archeologiczne. Naukowcy spodziewają się znaleźć średniowieczny tunel, który prowadził z zamku do kościoła św. Bartłomieja.

Warmia - inaczej: Warńija, Ermland, Wormjan, zwana też czerwoną ziemią, to kraina dawnych Prusów. Obecne ziemie północnej Polski na przestrzeni wieków poddawane były wielu procesom historycznym, kulturowym i społecznym. Wielokulturowość i liczne migracje ludności wytworzyły na Warmii wyjątkowy „genius loci”.

O wyjątkowym obrazie opowie w Węgorzewie historyk sztuki Kazimierz Parafianowicz w ramach cyklu Muzealne Spotkania z Historią. Wykład pt. „Historia obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w Wilnie” odbędzie się w piątek, 7 lipca.

Dziś, 3 lipca w Pasłęku rozpoczęły się badania archeologiczne. Naukowcy i studenci z Uniwerytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie będą szukać podziemnego przejścia z pasłęckiego zamku do Kościoła pw. Św. Bartłomieja. Na możliwość istnienia takiego przejścia wskazują badania przeprowadzone w 2016 r. za pomocą nowoczesnych metod geofizycznych.

Tekst jest pokłosiem badań terenowych zrealizowanych w ramach projektu "Warmio, quo vadis?" we wrześniu 2016 r. w Lidzbarku Warmińskim oraz na terenie powiatu lidzbarskiego, których celem była eksploracja kultury duchowej Warmii z uwzględnieniem poszczególnych jej aspektów. Tym tematem, który mnie najbardziej zainteresował w terenie, była kuchnia warmińska i jej różnorakie przeobrażenia na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci.