Wojna odcisnęła na Warmii swoje piętno, splatając z jej terenem losy rzeszy obcych sobie ludzi.

Anna Bałdyga po raz kolejny została wyróżniona za działania na rzecz podtrzymywania tradycji kulturowych. Sztuka tkactwa przyniosła jej nie tylko sławę, szacunek, ale również nagrodę im. Oskara Kolberga, którą odebrała od ministra kultury, Piotra Glińskiego w Warszawie.

Często przychodząc do parków nie zastanawiamy się jaka była ich przeszłość. Gdyby się do niej cofnąć odkrylibyśmy, jak wielkie miały znaczenie jeszcze sto lat temu. Oczywiście, wojna zostawiła swój ślad na tych ozdobach miast, jednak udało im się przetrwać, pomimo ogromnej skali zniszczeń.

Nim przejdę do wyjaśniania zagadkowego tytułu, pozwolę sobie opowiedzieć pokrótce, czego czytelnik może spodziewać się po poniższym artykule. Opowiem w nim o warmińskim dziedzictwie niematerialnym w sposób daleki od naukowego, bez ogromnej ilości przypisów i odniesień. Chciałabym, by każda osoba niemająca do tej pory styczności z etnologią,  tak jak my, badacze, zachwyciła się bogactwem i różnorodnością kultury powiatu lidzbarskiego, by poczuła jedyny w swoim rodzaju klimat regionu, poznała jego barwne tradycje oraz by dowiedziała się, jak rzucić urok oraz czego absolutnie nie robić podczas ciąży.

Sławny astronom, który zatrzymał słońce a ruszył ziemię, jest jedną z najważniejszych postaci historycznych w Polsce. Pomimo ogólnej krytyki, dzięki jego teorii heliocentrycznej udało mu się osiągnąć ogromny sukces z zakresu astronomii i wprowadzić tę dziedzinę w nowy okres nauki.

W artykule przedstawione zostaną refleksje antropolożki biorącej udział w badaniach terenowych na Warmii w gminie Orneta.  Szczerze.

Trwa realizacja projektu "Warmio, quo vadis?".  Na portalu eŚwiatowid.pl, prócz filmów i zdigitalizowanych obiektów, będzie można znaleźć również referaty o Warmii, które napisali uczestnicy badań etnograficznych przeprowadzonych jesienią ubiegłego roku w ramach projektu. Teksty traktują o regionalnej kuchni, kołach gospodyń wiejskich, o dziedzictwie niematerialnym czy refleksjach antropolożki z badań na Warmii.

Mowa o elbląskiej katedrze Św. Mikołaja, którą historia nie raz doświadczyła. To jeden z najwyższych obiektów sakralnych w Polsce i jednocześnie wielka chluba miasta. Jej historia ma swój początek od połowy XIII wieku i pomimo przeciwności losu wciąż nieprzemiennie trwa.