Mniej więcej od początku obecnego stulecia, w efekcie postępującej globalizacji gospodarek światowych, zmianom ulega charakter badań archeologicznych. Dominują wielkie inwestycje, wymagające miedzy innymi sprawnej obsługi badawczej. Nie pozostaje to bez wpływu na metodykę badań wykopaliskowych, a w szczególności na ich część dokumentacyjno-pomiarową. Przyspieszająca rewolucja techniczna umożliwia jednocześnie wprowadzanie coraz bardziej udoskonalanych form pomiarów laserowych i  cyfrowej rejestracji obrazu. Prezentując dokonujące się zmiany, przedstawimy przykłady zastosowań konkretnych rozwiązań: od prostej fotogrametrii cyfrowej, do jej trójwymiarowej wersji i różnego rodzaju skaningu laserowego. Zaprezentujemy sposób gromadzenia i przetwarzania dokumentacji na przykładach badań w Wilanowie, Malborku, Sandomierzu i Wiślicy.

Andrzej Gołembnik jest archeologiem, absolwentem Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistą w dziedzinie metodyki i metodologii archeologicznych badań wykopaliskowych. Przez szereg lat prowadził badania w krajach skandynawskich, gdzie zyskał uznanie i opinię specjalisty w zakresie średniowiecznych stanowisk miejskich. Realizował ponadto badania w historycznym centrum Płocka, w rezydencji króla Jana III Sobieskiego, na zamkach Krzyżtopór, Lidzbark i Malbork, w klasztorze dominikanów w Sandomierzu czy Kolegiacie Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Wiślicy. Propagator zastosowania innowacyjnych technik dokumentacyjnych, opartych na rejestracjach 3D: skaningu laserowym i fotogrametrii przestrzennej. Autor 60 rozpraw naukowych, publikowanych w kraju i poza granicami.