- Mam dwa skrzydła. Jedno skrzydło to Rosja, drugie - Kazachstan, a serce zawsze było polskie - mówi Alfons Kułakowski, ceniony artysta malarz, którego los przypomina losy tysięcy Polaków doświadczonych traumą zesłania.

Alfons Kułakowski urodził się w 1927 roku w Osicznie, koło Berdyczowa (obecnie Ukraina). Niedługo potem z całą rodziną został wywieziony na Syberię. Stamtąd uciekł do Ałma - Aty, gdzie zamieszkał ze swoim bratem. Kilkanaście lat temu, jako repatriant, przyjechał do Polski. Mieszka i tworzy niedaleko Zalewa.

Artysta ukochał pejzaż. 

- Kiedy maluję, kiedy potem oglądam swoje prace, przebywam w Radości - mówi.

W latach 1945-1952 studiował malarstwo pod okiem profesorów - zesłańców: Abrama Czerkaskiego i Leonida Leontiewa. W 1952 roku w Ałma - Acie odbyła się pierwsza wystawa jego prac. W tym samym roku został przyjęty do rosyjskiego Stowarzyszenia Artystów Plastyków. Przez wiele lat tworzył i wystawiał w Moskwie, Samarze i Ałma - Acie. Był również głównym malarzem Fundacji Sztuki i rektorem Szkoły Reklamy w Samarze.

W latach 90. dom, który wybudował z bratem Mieczysławem, był najważniejszym polskim domem w Kazachstanie. Spotykała się tam miejscowa Polonia, goście z Polski, ambasadorowie, ministrowie, profesorowie, dziennikarze... Do Polski, o której marzył przez tyle lat, przyjechał w 1997 roku. Otrzymał polskie obywatelstwo, kupił starą szkołę, w której po remoncie zamieszkał z bratem i jego rodziną.

Jest płodnym twórcą. Uczestniczy w plenerach i wernisażach swoich obrazów. Niestety, w lutym 2009 roku, kiedy prezentował swoje prace w Brukseli, spłonął jego dom i kilka tysięcy płócien. Dramatyczne doświadczenie nie złamało jednak hartu ducha pana Alfonsa. Udało mu się wrócić do sztalug, odzyskać radość życia i malowania...

Archiwalny felieton o Alfonsie Kułakowskim obejrzysz tutaj.

Wernisaż w galerii Zum rozpocznie się o godz. 18. Wstęp jest wolny.

Galeria znajduje się przy ul. Kowalskiej 3-5 d.