Kilka ciekawostek:

Święto ustanowione zostało z okazji ogłoszenia, 22 lipca 1944 roku w Chełmie, Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. W rzeczywistości dokument ten został podpisany nie w Chełmie, ale dwa dni wcześniej w Moskwie. Manifest wzywał do walki z okupantem niemieckim, ustanawiał Krajową Radę Narodową jako jedyne legalne źródło władzy, zapowiadał ukaranie zbrodniarzy hitlerowskich, nacjonalizację ziemi i przemysłu oraz bezpłatne nauczanie. Manifest miał przekonać Polaków do władz komunistycznych.

Dzień 22 lipca ustanowiono świętem narodowym, a także dniem wolnym od pracy ustawą Krajowej Rady Narodowej z 22 lipca 1945 roku. Zniesione zostało ustawą Sejmu RP z dnia 6 kwietnia 1990 roku.

Święto obchodzono w całym okresie PRL. Główne uroczystości odbywały się na placu Zwycięstwa  w Warszawie bądź na Stadionie Dziesięciolecia.

22 lipca władze starały się wyznaczać ważne rocznice i wydarzenia. To właśnie wtedy otwarto Pałac Kultury i Nauki w 1955 roku, zaczęto produkować marzenie milionów Polaków - Fiata 126p w 1973 roku, wybudowano Port Północny w Gdańsku w 1974 roku i otwarto Trasę Łazienkowską w Warszawie. Masowo oddawano do użytku mosty, szkoły, fabryki i inne budynki użyteczności publicznej.

Święto było okazją do wydawania ważnych aktów prawnych. Najistotniejszym z nich była Konstytucja PRL uchwalona właśnie 22 lipca 1952 roku.

Dla upamiętnienia tej daty, w 1949 roku nazwano tak znaną w całej Europie polską fabrykę czekolady E.Wedel. Pod nazwą 22 lipca słodycze Wedla funkcjonowały przez 40 lat, a na opakowaniach doskonale znanej wszystkim czekolady widniał napis: 22 lipca dawniej E.Wedel. 

Niektórzy do dziś z nostalgią wspominają te czasy, inni już zapomnieli. Teraz mamy inne święta i celebrujemy je tak, jak sami uważamy za słuszne - to prawo wywalczyliśmy sobie, zdobywając niepodległość, wolność i demokrację.