Udział w programie ma uświadomić osadzonym konieczność ochrony zabytków i dziedzictwa narodowego, a także przyrody i środowiska naturalnego. W ramach umowy Muzeum umożliwi skazanym zwiedzanie, udział w odczytach i wykładach. Za lekcje historii więziowe zapłacą swoją pracą np. drobnymi naprawami, pracami porządkowymi, stolarskimi, introligatorskimi i plastycznymi w Muzeum. Podobne programy resocjalizacji prowadzą także inne placówki w Polsce. Natomiast na początku miesiąca media obiegła wiadomość o programie wprowadzonym w Brazylii. Tam więźniowie mogą skrócić wymiar kary czytając książki. Akcja pod hasłem odkupienie przez czytanie ma poprawić sytuację w przeludnionych zakładach karnych. Ale na skrócenie odsiadki zasłużą tylko ci, którzy udowodnią, że spotkanie z literaturą naprawdę pogłębiło ich wiedzę i poszerzyło horyzonty. Biorący udział w programie osadzeni, będą mogli przeczytać rocznie 12 książek, a każda z nich skróci wyrok o 4 dni, co - jak łatwo policzyć - daje szansę na skrócenie odsiadki o 48 dni w roku. Oczywiście są pewne warunki: nie mogą to być przypadkowe tytuły, ale podręczniki naukowe, dzieła literackie i książki filozoficzne. Po lekturze każdej książki, więźniowie będą musieli napisać na jej podstawie esej, o odpowiedniej formie i bez błędów. O tym, czy autor pracy zasługuje na krótszy wyrok zadecyduje specjalna komisja sprawdzająca prace.