Nie będę tu pisała o zawodzie headhuntera, ale o najnowszej książce Jo Nesbo Łowcy głów. To pierwsza książka bez  ulubieńca, czytających norweskie kryminały -  komisarza Harry'ego Hole. Akcja toczy się w świecie finansowej elity i przestępczym podziemiu.

Jej główny bohater - Roger Brown uważa się za najbardziej niedocenianego łowcę głów w Norwegii. Ma zbyt piękną żonę i zbyt drogą willę, dlatego zbyt często musi kraść dzieła sztuki. Kiedy poznaje Clasa Greve?a, posiadacza bezcennego obrazu Rubensa, niezwłocznie postanawia wykorzystać szansę i zrobić decydujący krok w stronę finansowej niezależności. Tak opisuje książkę wydawca, ale żeby dopełnić obrazu należy dopisać, że Clas Greve ma własny plan i zamierza wykorzystać najlepszego headhuntera do wrogiego przejęcia firmy. Znając wszystkie sztuczki, których używają łowcy głów wykorzystuje je przeciwko nim.

Jest kryminalna intryga z odpowiednią domieszką sensacji, akcja toczy się w nietypowym dla kryminałów środowisku i po trochę wydłużonym wprowadzeniu nabiera tempa. Bohater co chwila wpada w kolejne tarapaty, które streszczają się w polskim przysłowiu - z deszczu pod rynnę. Gdy w końcu zaczyna rozgryzać grę, która jest prowadzona przeciwko niemu, zaczyna się ona toczyć na jego warunkach.

Jo Nesbo nie schodzi poniżej poziomu, który wyznaczyła seria z komisarzem Harry'm Holem, a to naprawdę dobry poziom. Na długie zimowe wieczory - bezcenne.