Pierwsza praca to Relikwarium - szklana gablota, w której znajduje się duża ilość korkowych zatyczek do butelek. Druga praca składa się z trzech elementów. To umieszczone w czymś w rodzaju dużych, przezroczystych ampułek drewniane przedmioty naturalnych rozmiarów: wiosło, narta i kijek do jazdy na nartach.

Jaki jest sens i przesłanie? Chodzi m.in. o refleksję na temat tego, w jaki sposób przedmiot staje się relikwią. Jak wyjaśnia artysta, korki umieszczone w gablocie mogłyby być potencjalnie elementami dotykanymi przez kapłana w czasie przygotowywania liturgii. Po ewentualnej beatyfikacji kapłana korki automatycznie stałyby się... relikwiami.

A wiosło, narta i kijek? - Wiek i stan tych przedmiotów oraz informacje na ich temat od osób, dzięki którym je pozyskałem, nie wykluczają możliwości, że mogły być używane przez Karola Wojtyłę - mówi Waldemar Cichoń. - Zainteresowałem się bliżej tematem przeistaczania się przedmiotów w relikwie. Okazuje się, że Kościół nie wymaga stuprocentowej pewności w tym zakresie. Wygląda na to, że kult relikwii kieruje się czymś w rodzaju zasady intencyjności. Ważna jest intencja, a nie stuprocentowa pewność co do pochodzenia danego przedmiotu.

Wiosło, narta i kijek od wielu lat należą do elbląskiego twórcy. Cichoń wykorzystał je w swoich pracach, aby skłonić do refleksji nad źródłem i naturą współczesnego kultu relikwii, który ma swoje korzenie w średniowieczu, a nawet jeszcze wcześniej.  

Rzeźbiarz uważa, że "parcelowanie" szczątków osób zmarłych, sprzedaż i chęć posiadania fragmentów ciała, ubrań lub przedmiotów należących - a może czasem tylko prawdopodobnie należących - do osób świętych i błogosławionych nie przystają do standardów współczesnego świata. Obie jego nowe prace wpisują się - jak podkreśla - w nurt sztuki krytycznej.

Waldemar Cichoń jest autorem m.in. Kaczki Dziwaczki - obiektu z cyklu Biżuteria Intymna, który kilka lat temu wywołał spore emocje i został okrzyknięty artystyczną prowokacją. Przypomnijmy, był to nawiązujący do wydarzeń politycznych przedmiot ze szkła w kształcie szpitalnej kaczki z moherowym "beretem".

- Kaczka Dziwaczka była wyłącznie faktem medialnym, bo do dziś nie znalazł się nikt, kto by odważył się pokazać ją na wystawie, udostępnić publiczności. Nowe prace zgłoszę do Salonu Elbląskiego (to prezentacje dorobku twórców środowiska elbląskiego, które od wielu lat odbywają się w Galerii El - red.), choć myślę, że będzie problem z ich pokazaniem - zapowiada Waldemar Cichoń.