Pamięć, krucha i trwała jednocześnie, potrzebuje oparcia w czymś materialnym. Mniej lub bardziej okazałe nagrobki, porcelanowe zdjęcia, znicze i kwiaty znaczą kolejne etapy żałoby, rozstania i wspominania. 1 i 2 listopada właśnie cmentarze są najważniejszymi miejscami, do których wszyscy spieszymy.

Co roku do naszego albumu ogrodów pamięci dołączają kolejne. Warto do nich zajrzeć. Warszawskie Stare Powązki, cmentarze we Lwowie, wileńska Rossa, Pere Lachaise w Paryżu czy skromne nekropolie staroobrzędowców w Wojnowie to nie tylko pomniki pamięci, ale też historii.

Lata wojny i minionego ustroju sprawiły, że w naszym regionie wiele cmentarzy przestało istnieć, a jeśli przetrwały często popadły w zapomnienie. Część z nich wciąż jeszcze można uratować, wyrwać z mroków niepamięci. Przechodniu, przystań na chwilę...