Elbląskie muzeum zaprezentuje bursztyny z okresu wpływów rzymskich (I-IVw. n.e.) pochodzące z badań na cmentarzysku gockim w Weklicach oraz z wczesnośredniowiecznego emporium Truso.    

W początkach naszej ery w okolicach Elbląga wiodła z południa Europy ku wybrzeżu Sambii jedna z najważniejszych dróg handlowych starożytności, tzw. Szlak Bursztynowy. Ówczesnych mieszkańców (Goci) okolic naszego miasta można wręcz określić mianem władców bursztynu.

O tym jak bardzo pożądanym był bursztyn na południu Europy niech świadczy fakt, że cesarz Neron wysłał na północ jednego ze swoich wysokich urzędników by ten przywiózł bursztyn dla uświetnienia jednego z dni igrzysk. Wyprawa zakończyła się sukcesem, a największa z przywiezionych bryłek bursztynu ważyła ok. 4,26kg.    

Wczesnośredniowieczne Truso było jedną z najważniejszych osad – emporiów w basenie Morza Bałtyckiego. Założone przez wikingów w pocz. IXw. było ważnym ośrodkiem handlu i rzemiosła, w tym bursztyniarstwa. Dowodem na to może być odkrycie w jednej z chat warsztatu bursztyniarza. Obok niej, odkryto największy jak do tej pory depozyt, ok. 10kg bryłek bursztynu, który ukryto w specjalnym schowku – piwniczce.