Historyczny rap, przysmaki starożytnych oraz obowiązki i prawa uczniów dawnego Gimnazjum Elbląskiego - takie i inne atrakcje przygotowali licealiści – humaniści dla swoich kolegów. O Festiwalu Nauk w II LO w Elblągu pisze Paweł Jacewicz z MŁODEGO ESWIATOWID.PL.
Już po raz drugi w II Liceum Ogólnokształcącym w Elblągu odbył się Festiwal Nauk. Imprezę przygotowali uczniowie.
Rok temu na festiwalu były prezentowane przedmioty ścisłe, matematyczno-przyrodnicze. Tym razem przedstawiono równie ciekawe nauki humanistyczne.
Wszystko rozpoczęło się o godz. 9. Najpierw był finał konkursu na temat patrona II LO - Kazimierza Jagiellończyka. Rywalizowały ze sobą wszystkie klasy pierwsze. Największą wiedzą na temat króla popisała się klasa o profilu matematyczno-fizycznym.
Następnie można było udać się do poszczególnych gabinetów na II i III piętrze, gdzie przygotowano 15-minutowe prezentacje dla wszystkich klas liceum oraz najstarszych klas gimnazjum. Można było dowiedzieć się, doświadczyć - i zobaczyć wiele ciekawych rzeczy.
Zacząłem od sali numer 23, gdzie temat zajęć brzmiał: Jak skutecznie i bez stresu nauczyć się historii Polski? Uczniowie rapowali - opowiadając w ten sposób o czasach Mieszka I i Bolesława Chrobrego.
Ciekawe, a zarazem śmieszne, rymowane teksty łatwo wpadały w ucho i dawały się szybko zapamiętać. Swoje umiejętności w „śpiewaniu historii” mógł sprawdzić każdy. W luźnej atmosferze wiedza utrwalała się. Taki sposób nauki jest efektywny i na pewno znajdzie poparcie uczniów, którzy chcą szybko i bezstresowo nauczyć się historii.
Z kolei w sali numer 24 były zajęcia pod hasłem: Kości zostały rzucone. Mieliśmy okazję przenieść się do starożytnego Rzymu oraz do Grecji. Poprzez konkursy poznawaliśmy kulturę tamtych czasów, stroje, słynne złote myśli w języku łacińskim, a także codzienne przysmaki, jak kasza z ostrym sosem pomidorowym czy jabłecznik.
Mieliśmy możliwość poznania wycinka życia dawnych Rzymian i Greków. Mogliśmy np. zobaczyć, jak ludzie z tamtych czasów spędzali wolny czas m.in. grając w liczne gry planszowe.
Na przykład ja zagrałem w starorzymską grę, która nosi nazwę Latrunculi. Jest ona podobna do dzisiejszych szachów, z tym że wszystkie pionki musiały wykonywać ten sam ruch, a do zbicia przeciwnika były potrzebne dwa otaczające go pionki.
W sali numer 26 zajęcia dotyczące Obrazów – skojarzeń prowadziła pani Krystyna Mazur. Poprzez pokazanie specjalnych ilustracji, odczuwało się złudzenie, wywołane przez skupienie się oka nad jednym z elementów znajdujących się na obrazku. Oko męczyło się, zmieniając tym samym pozostałe części obrazka. Zjawisko iluzji dało - nie tylko mnie, ale też innym uczestnikom eksperymentu - dużo radości z ruszających się, zanikających lub migoczących elementów na nieruchomych kartkach.
Na samej górze, w gabinecie 32, odbyły się zajęcia z historii słynnego Gimnazjum Elbląskiego oraz nauka kaligrafii. Prowadziły je dwie panie, które na co dzień pracują w szkolnej bibliotece. Przygotowana przez nie specjalna prezentacja udowodniła nam, uczniom, że dzisiejsza młodzież wcale nie ma tak źle.
Porównanie obecnych standardów nauki i dyscypliny wśród uczniów z tymi, które dotyczyły młodzieży w 1535 roku pokazuje znaczne różnice, szczególnie w regulaminie szkolnym i metodach nauczania.
W dzisiejszych czasach nie mamy np. nakazu codziennego uczestnictwa w nabożeństwach kościelnych, uczenia się śpiewu oraz codziennych zaliczeń modlitw.
Mamy o tyle lepiej, że nasze lekcje nie trwają praktycznie przez cały tydzień, mamy też wakacje i ustalone - o wiele dłuższe, niż wtedy - ferie zimowe, nie trwające wyłącznie podczas silnych mrozów…
Jak się dowiedzieliśmy, od 1882 roku Gimnazjum Elbląskie mieściło się przy dzisiejszej ul. Królewieckiej 42, gdzie obecnie ma swoją siedzibę II Liceum Ogólnokształcące. Natomiast pierwotnie gimnazjum znajdowało się w budynku na Starym Mieście - obecnie jest tam muzeum.
Oprócz historii słynnego gimnazjum można było nauczyć się pisania prawdziwym piórem przeznaczonym do kaligrafii. Nie wszystkim czynność ta wychodziła, pojawiały się kleksy i niezamierzone litery, za to na wszystkich twarzach gościł uśmiech, a to przecież najważniejsze.
Na tym samym piętrze, w sali 36, gdzie na co dzień odbywają się lekcje fizyki, w czasie Festiwalu Nauk zorganizowano pokaz pod tajemniczym tytułem Zobaczyć muzykę.
Zdaniem wielu osób, były to najlepsze i najciekawsze zajęcia, być może z powodu niecodziennych, zaskakujących… tańczących płomieni.
Płomienie powstające z palącego się gazu ziemnego, wydostawały się z poziomej rury i równo zmieniały swoją wysokość pod wpływem natężenia oraz wysokości tonów muzyki, tworząc widoczną ruchomą falę.
Największe efekty były podczas trwania zwykłej piosenki. Wtedy płomienie zmieniały swe położenie w rytm energicznej muzyki.
Ostatnimi zajęciami były warsztaty teatralne, w sali 40 – „od języka polskiego”. Prowadziła je klasa o profilu teatralnym. Można było dowiedzieć się, jak wyrazić pozycje: słabą i mocną poprzez postawę ciała, a także nauczyć ćwiczenia na zaufanie drugiej osobie. W tym ćwiczeniu okazało się, na ile można ufać swoim kolegom z klasy…
Na zakończenie Festiwalu Nauk odbył się wykład kulturoznawcy doktora Jerzego Szyłaka z Uniwersytetu Gdańskiego O bałaganie we współczesnej humanistyce. Uczestniczyły w nim jedynie klasy humanistyczne, które były ciekawe wystąpienia naukowca.
Dr Szyłak zaczął od tego, czym jest sztuka, a raczej - kiedy coś jest sztuką, następnie omawiał temat sięgając po przykłady z różnych epok, wskazując ich problemy i przytaczając opinie innych kulturoznawców.
Na koniec wykładu była możliwość zadawania pytań. Padło zaledwie jedno pytanie, co chyba świadczy o tym, że młodzież woli słuchać, niż prowadzić dyskusję…