Impreza odbyła się w niedawno oddanej do użytku sali gimnastycznej gimnazjum.

Na parkiecie, w tańcach standardowych i latynoamerykańskich, zaprezentowały się dzieci, młodzież i dorośli z Pisza oraz Białej Piskiej. Ich umiejętności ocenili sędziowie z Ostrołęki, Białegostoku i Ciechanowa.

Nie zabrakło też pokazu w wykonaniu pary z Ostrołęki, która posiada taneczną klasę A.

Warto podkreślić, że był to pierwszy turniej tańca, jaki zorganizował Miejsko - Gminny Ośrodek Kultury w Białej Piskiej.

- Nigdy nie mieliśmy choreografa tańca. Iwona Nerkowska, która rok temu przyszła do nas z Piskiego Domu Kultury, stała się naszym „dobrem narodowym”, bo roztańczyła Białą Piską - podkreśla dyrektor placówki Hanna Zawalich. - Jej zajęcia cieszą się ogromną popularnością, a na efekty pracy nie trzeba było długo czekać. 10 kwietnia był konkurs tańca dyskotekowego, a teraz - turniej tańca towarzyskiego. Za sprawą tej imprezy chcemy pokazać, że w małym miasteczku można zorganizować dużą i ciekawą imprezę kulturalną.

***

Hanna Zawalich kieruje ośrodkiem kultury i biblioteką od stycznia ubiegłego roku. Z wykształcenia jest pedagogiem społecznym, animatorem pedagogiki zabawy i instruktorem teatralnym. Jak podkreśla, jako dyrektor stara się kulturze sprzyjać, a nie zarządzać nią.

- Myślę, że udało mi się stworzyć wspaniały zespół utalentowanych i twórczych ludzi. Na pełnych etatach pracują instruktorzy: muzyki, tańca, teatru i plastyki. Współpracuje z nami także troje emerytów, którzy z doskonałym skutkiem prowadzą zajęcia chóru, naukę gry na flecie prostym i pracują z twórcami ludowymi - wylicza dyrektorka. - Dzięki tej garstce pasjonatów ośrodek kultury zapełnił się dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, którzy u nas znajdują kontakt z wartościami, kulturą i spełniają swoje marzenia.

Praca z młodymi ludźmi przynosi efekty. Zespół A'navim kilkakrotnie był laureatem ogólnopolskich konkursów poezji śpiewanej. Ośrodek jest też dumny z miejscowych twórców ludowych i recytatorów. W ubiegłym Eliza Bielińska zajęła pierwsze miejsce na Święcie Poezji Dziecięcej w Olsztynie.

Oprócz zajęć edukacyjnych placówka organizuje różnego rodzaju imprezy: przeglądy, koncerty, spotkania z ciekawymi ludźmi, np. poetami i działaczami kultury, konkursy i festyny.

- Chcemy wyzwolić w mieszkańcach potrzebę obcowania z kulturą jak najwyższych lotów. W przygotowanie wystawy Biała Piska wczoraj, dziś i jutro udało się zaangażować wiele osób, a praca nad książką Mirosławy Pałaszewskiej Biała Piska dawniej dobiega końca. Nawiązaliśmy współpracę z olsztyńskim teatrem im. Jaracza i Wspaniałym Teatrem Bez Nazwy z Gietrzwałdu. Ich spektakle cieszą się dużym zainteresowaniem - podkreśla Hanna Zawalich.

Jak usłyszeliśmy, coraz więcej osób angażuje się także w działalność kulturalną. Część z nich zrzesza Stowarzyszenie Miłośników Kultury Nasza Biała.

Co utrudnia codzienną pracę animatorom kultury z Białej Piskiej?

- Brak narzędzi do pracy i przekonanie radnych, że przecież nie mamy tak źle, bo inni mają gorzej. Problemem jest postrzeganie przez wielu decydentów kultury masowej, jako jedynie słusznej i potrzebnej oraz nakaz serwowania jej na prawo i lewo - wskazuje Hanna Zawalich. - Boli także i to, że na tę „kulturę” jest zapotrzebowanie ze strony młodzieży, dla których impreza taneczna przy kuflu piwa to jest to!

Szkoda, że wciąż w sferze marzeń pozostaje pomysł uratowania Starego Młyna i zaadaptowania go na Gminne Centrum Kultury z muzeum młynarstwa, galerią, tarasem widokowym, salą widowiskową, pracowniami i kawiarenkami artystycznymi.

Hanna Zawalich i jej współpracownicy marzą szczególnie o sali widowiskowej.

- Poprzednie władze sprzedały na potrzeby handlu kino z salą na dwieście osób, sceną i kurtyną. To był największy cios zadany kulturze - wspomina dyrektorka. - Marzymy o narzędziach do pracy, instrumentach, sprzęcie, światłach i oczywiście większym budżecie. Na szczęście, marzenia powoli zaczynają się spełniać, bo dostaliśmy dotację z ministerstwa kultury. Wkrótce zaczynamy rozbudowę jednej z sal, którą wyposażymy za pieniądze z dotacji.

Centrum kultury czeka również na decyzje w sprawie dwóch kolejnych wniosków do Fundacji Wspomagania Wsi. Jeśli będą one pozytywne, ukaże się książka o Białej Piskiej i odbędą się kulinarne spotkania pokoleń Wnusia przygotuje, co babcia podyktuje.

***

Biała Piska to niespełna pięciotysięczne miasteczko na terenie powiatu piskiego - na pograniczu Mazur oraz Kurpiów.

Większość mieszkańców przybyła po 1945 roku, przeważnie z Kurpiowszczyzny. Nie brakuje jednak autochtonów - Mazurów, a także przesiedleńców z Kresów Wschodnich, których los rzucił w te strony po akcji Wisła.

Biała Piska jest typowo rolniczą gminą, z przewagą terenów popegerowskich. Najboleśniejszym problemem jest bezrobocie…

Turyści podziwiają urokliwe XIX - wieczne uliczki, przy których stoją domy z drewnianymi balkonami i drzwiami o niepowtarzalnych ornamentach.

Do najciekawszych zabytków należą: barokowy kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli, kamienny ratusz z początków XX wieku, młyn z przełomu XIX i XX wieku, obecnie zaniedbany i częściowo zrujnowany, a także wieża ciśnień z 1928 roku. Biała Piska jest też bogata w stare cmentarze z grobami bohaterów I wojny światowej.

W lesie położonej nieopodal wsi Długi Kąt znajduje się święty kamienny krąg - ofiarny ołtarz Galindów. Warto także odwiedzić - i odpocząć nad jeziorami: Roś, Borowym i Skrodzkim...

Multimedialna gazeta internetowa eswiatowid.pl była patronem medialnym Turnieju Tańca Towarzyskiego O Puchar Burmistrza Białej Piskiej