Aleksander Martuszewski tak o sobie pisze:

Urodziłem się w pierwszej połowie XX wieku, w rodzinie genetycznie skażonej chęcią dokumentowania otaczającej rzeczywistości.

Jako urocze dziecko męczony byłem, by pozować, przez Tatę i ciocię Marysię, nauczycielkę fotografii w Gdyni - Orłowie.

Mój Tata robił tyle zdjęć, że w latach socjalizmu zaczęło brakować materiałów fotograficznych.

W latach 70-tych skorzystałem z możliwości "bezstresowego" przyjęcia do Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Fotograficznego.

Dla niepoznaki zająłem się tkliwym krajobrazem, trochę izohelią, a potem już radosnym męczeniem innych.

Własne dzieci tradycyjnie „musiały", a koleżanki same chciały pozować.

Koledzy robili coraz lepsze landszafty i ciężko było obok nich zaistnieć. Dziewczyny natomiast były, są i będą tak śliczne jak zachody słońca.

Pan Wacław Kapusto powiedział mi w czasie wywiadu, że najpiękniejszą powierzchnią świata,

jest powierzchnia ludzkiej twarzy. To po co szukać innych tematów?

Wernisaż rozpocznie się o godz. 17, w Galerii Stary Ratusz, przy ul. Stare Miasto 33.

Wstęp wolny.

Wystawa będzie czynna do 18 października.