Monika Jaruzelska, bo to o niej mowa, napisała w 2013 roku książkę. O czym? O sobie, o dorastaniu, o rodzinie, o szukaniu sposobu na własne, samodzielne życie. Historyk nie znajdzie tu wiele materiału, niewiele jest tu polityki, nie ma żadnych tłumaczeń, których można byłoby się może spodziewać. Jest za to mnóstwo ważniejszych i mniej ważnych obrazków z życia. Książkę czyta się ekspresowo – 280 stron można skonsumować w 3-4 godziny.

Monika Jaruzelska od wielu lat jest dziennikarką, stylistką i projektantką mody. Urodziła się w 1963 roku i jest córką prezydenta Polski gen. Wojciecha Jaruzelskiego oraz jego żony Barbary, germanistki. Jest absolwentką polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, studiowała również psychologię. Na początku lat 90. współtworzyła miesięcznik Twój Styl, w którym przez 8 lat kierowała działem mody i stylizacji. Była dyrektor kreatywną i członkiem zarządu grupy kapitałowej, w której skład wchodziły między innymi firmy W. Kruk i Deni Cler. Jest również założycielką Szkoły Stylu, autorką programu Monika Jaruzelska zaprasza, nadawanego dwa lata przez stację Chilli Zet i jego kontynuacji pt. Bez Maski. Od ponad roku jest blogerką i autorką internetowego programu Bez maski – rozmowy Moniki Jaruzelskiej.

W książce, która nosi tytuł Towarzyszka Panienka, Monika Jaruzelska wspomina wczesne dzieciństwo, serdeczniej opisuje tu babcię, niż mamę. Opowiada o dzieciństwie ojca, spędzonym w szlacheckiej posiadłości, a później o zesłaniu i powrocie do kraju. To krótkie opowiastki, pozbawione głębi, ale dobrze napisane, raczej w stylu anegdotek, niż poważnych rozważań, których można by się spodziewać po absolwentce psychologii. Czytając tę książkę, ma się wrażenie, że to niemal życie każdego z nas. No, ale żadne z nas nie podróżowało ze swoim ojcem do Korei, aby spotkać się na kolacji z Kim Ir Senem czy do Libii na spotkanie z Kaddafim. Nie próbuje tłumaczyć ojca, sama też się z niczego nie tłumaczy, ale widać że akceptuje to, co zrobił, a nawet stawia pewne pytanie – co by się stało z Polską w 1981 roku gdyby na czele państwa nie stał właśnie jej ojciec? Nie wyjaśnia również swoich ucieczek – pisze o nich ogólnie, że były wygodne dla niej, i że źle czuła się w domu. Pisze również, że praktycznie zawsze wiedziała o nich jej ochrona – lubiła tych chłopaków i nie chciała, żeby mieli problemy.

Monika Jaruzelska dziś realizuje się w publicystyce, zastanawia się nad polityką, ale twierdzi, że to jeszcze nie ten okres w życiu. Ma jednego syna – Gustawa i przyjaciół po obu stronach barykady. Jaka jest? Jeśli taka, jak ta książka, to nijaka. Jeśli nie, to nie potrafiła się w niej sprzedać tak dobrze, jak w życiu.