Stanisław Cejrowski nie żyje...
We wtorek, 14 kwietnia, w Ełku zmarł Stanisław Cejrowski, jeden z najbardziej zasłużonych działaczy i animatorów polskiego jazzu. Miał 69 lat. Pogrzeb odbędzie się w sobotę, 18 kwietnia, o godz. 10 - w Pelplinie.
Jeszcze tydzień temu zabierał głos na walnym zjeździe Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Był na Pomorzu, ze świąteczną wizytą u siostry. We wtorkowy wieczór, nagle, poczuł silne bóle brzucha. O godz. 16 wezwano pogotowie, a lekarz doradził odpoczynek. Cejrowski położył się do łóżka o godz. 19, a pół godziny później zmarł.
Stanisław Cejrowski urodził się 22 maja 1939 roku w Skórczu. Ukończył fizykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Już w czasie studiów rozpoczął działalność na polu muzyki, kierując Studenckim Studiem Radiowym.
Na początku lat 60. utworzył w Elblągu klub jazzowy El-Club przy słynnej Galerii El. W 1964 roku zorganizował tam pierwszy na świecie Międzynarodowy Konkurs Kopert Płyt Jazzowych. Do jury zaprosił kilka osobistości ze świata jazzu, m.in. Lubomira Doruzkę z Czechosłowacji, Romana Waschko i Jana Byrczka z Polskiej Federacji Jazzowej. Waschko i Byrczek nakłonili energicznego działacza, by przeniósł się do stolicy.
Gdy w 1965 roku Federacja uzyskała koncesję ministerstwa kultury, Cejrowski stanął na czele Biura Koncertowego, które zostało niebawem przekształcone w Agencję Koncertową.
Był to okres dynamicznego rozwoju tej organizacji. Pod jej egidą, obok zespołów jazzowych, działały również czołowe zespoły rockowe, m.in. Akwarele Czesława Niemena i No To Co, którego Cejrowski był menedżerem.
Jego nazwisko widnieje w stopce redakcyjnej pierwszego numeru Jazz Forum z grudnia 1965 roku. Był też, razem z Janem Byrczkiem, organizatorem kolejnych festiwali Jazz Jamboree, na których w latach 70. występowały największe gwiazdy, w tym Charles Mingus, Elvin Jones, Stan Getz, Benny Goodman, Sonny Rollins, Orkiestra Duka Ellingtona i wiele innych słynnych big bandów.
Na początku lat 70. Stanisław Cejrowski powołał do życia Lubelskie Spotkania Wokalistów Jazzowych, Nadbałtyckie Spotkania Jazzowe – Jazz Jantar. Był przy narodzinach Festiwalu Pianistów Jazzowych w Kaliszu, uruchomił Klub Płytowy PSJ Biały Kruk Czarnego Krążka. W latach 1974-1980 pełnił funkcję Sekretarza Generalnego PSJ – wówczas dużej ogólnopolskiej organizacji z oddziałami i biurami koncertowymi w kilku miastach.
Doprowadził do otwarcia pod egidą PSJ warszawskich klubów jazzowych: Maxim (1975), a następnie Akwarium (1977). Jego awanturniczy duch sprawił, że w 1981 roku wybrał się własnym samochodem z grupą Extra Ball w podróż po Stanach Zjednoczonych, od Nowego Jorku do Reno w Nevadzie i z powrotem.
W okresie od 1981 do 1985 roku, gdy w PSJ nastała era Tomasza Tłuczkiewicza, Cejrowski kierował Stołeczną Estradą. W 1994 roku reaktywował Old Jazz Meeting – Złota Tarka, który to festiwal przeniósł z Warszawy do Iławy, gdzie z jego inicjatywy zbudowano Amfiteatr im. Louisa Armstronga.
Przez dziesięć lat był menedżerem swojego syna, Wojtka Cejrowskiego (program telewizyjny WC Kwadrans), zaś w latach 1995-97 organizatorem „Ciemnogrodów” – głośnych zlotów w Osieku. W ostatnich latach działał w Komisji Promocyjnej Związku Artystów Wykonawców STOART.
Jedną z jego pasji było kolekcjonowanie plakatów jazzowych, które prezentował na wystawach w wielu krajach. Jego ostatnią idee fixe były wysiłki mające na celu utworzenie domu pamięci Czesława Niemena w Starych Wasiliszkach na Białorusi, gdzie podróżował wielokrotnie, prowadząc rozmowy z rodziną Czesława Niemena, lokalnymi władzami i proboszczem tamtejszej parafii.
Był barwną postacią polskiego środowiska jazzowego, jednym z najbardziej przedsiębiorczych działaczy, człowiekiem niezwykle pracowitym, o niespożytych siłach i determinacji.
Drogi Staszku! Trudno wyliczyć wszystkie Twoje liczne zasługi, wiele Tobie zawdzięczamy, będzie nam Ciebie bardzo brakowało...
Paweł Brodowski, Jazz Forum
***
Ze Stanisławem Cejrowskim spotkaliśmy się w ubiegłym roku - w Iławie, w czasie kolejnej Złotej Tarki.
Warto obejrzeć telewizyjny reportaż, w którym głos zabrał ten niestrudzony propagator jazzu:
