Szybkie tempo życia nie sprzyja oddawaniu się długim lekturom. Ale poezja, która zwykle jest krótką formą, wydaje się być wprost stworzona dla współczesnych ludzi. Dlaczego więc nieczęsto po nią sięgamy? Może boimy się czytać coś, co być może nie od razu zrozumiemy?

Rzeczywiście, jest tak, że każdy poeta, każdy tom wierszy to osobny świat i język - przyznaje juror nagrody Orfeusz, ceniony znawca polskiej literatury dr Tomasz Burek*. A lęk przed wejściem do nowego świata jest naturalny, ale też niezwykle emocjonujący.

- Lubię poezję w sposób tradycyjny, taką, która przekazuje emocje, uczucia, która buduje własny świat znaczeń i która zdaje sobie sprawę z tego, że sytuacja naszej cywilizacji, człowieka jest nie do pozazdroszczenia. (…) Bliska mi jest poezja, która nie kapituluje jako poezja - mówi Tomasz Burek, w radiowej rozmowie, zarejestrowanej 7 lipca ubiegłego roku, tuż po gali pierwszej edycji nagrody Orfeusz, obok leśniczówki w Praniu, gdzie znajduje się muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.

Warto posłuchać tego nagrania - i powrócić do ulubionych wierszy, poszukać nowych lub zacząć swoją przygodę z poezją:

Inspiracją do poszukiwań ciekawej poezji mogą być np. informacje umieszczone na stronie internetowej konkursu Orfeusz - tutaj. Można tam znaleźć m.in. listę tomików zgłoszonych w ubiegłym roku i wiadomości o tegorocznych finalistach wraz z fragmentami laudacji jurorów. Warto też obejrzeć reportaż na temat pierwszej edycji Orfeusza - tutaj. 

Rozmawiała Agnieszka Jarzębska

* Tomasz Burek - urodzony w 1938 roku w Warszawie, krytyk i historyk literatury. Przez szereg lat pracował w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Od 1976 roku uczestniczył w działaniach opozycji demokratycznej. Autor m.in. zbiorów szkiców: Zamiast powieści (1971), Żadnych marzeń (1987), Dziennik kwarantanny (2001). Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich, odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Mieszka w Brwinowie.